"Tylko że pewnego dnia pojawia się „dlaczego” i
wszystko rozpoczyna się w znużeniu zabarwionym zdumieniem. „Rozpoczyna się”, to
ważne. Znużenie jest u końca czynów machinalnego życia, ale inauguruje zarazem
ruch świadomości. Budzi ją i prowokuje ciąg dalszy. Jest nim nieświadomy powrót
do łańcucha albo przebudzenie definitywne. U jego końca pojawia się czasem
konsekwencja: samobójstwo lub nawrót do poprzedniego stanu. Znużenie samo w
sobie ma coś obrzydliwego. Tu jednak trzeba mi je uznać za dobre. Wszystko
bowiem ma początek w świadomości i tylko poprzez nią zyskuje wartość. Nie są to
uwagi oryginalne. Ale są oczywiste: to wystarczy na razie przy pobieżnym
rozpoznaniu początków absurdu."
A. Camus, Absurdalne mury
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz