"Czy słyszysz wokół siebie głos burzy, czy też śpiew lampy, oddech wieczoru czy stękanie morza - zawsze rozbrzmiewa ponad tobą rozlewna melodia, spleciona z tysiąca głosów, w którą ty sam tylko od czasu do czasu wpleść możesz swój śpiew. Wiedzieć, kiedy się odezwać, to tajemnica twojej samotności: tak jak sztuka prawdziwej rozmowy polega na tym, by z wyniosłości słów opadać w jedną i tę samą melodię."
R. M. Rilke, Druga strona natury
Szkoda, że rozmowy zazwyczaj to tylko strzępki melodii, a jeszcze częściej krzykliwe, nierówne dźwięki raniące uszy. Czy to wszechobecny fałsz? Czy tylko odwieczne niezrozumienie siebie i siebie nawzajem?
OdpowiedzUsuń