58

Ziemia się o mnie dopomina, ludzie się o mnie dopominają, los fatalny się dopomina... A, rzeczywiście? W którąś szczelinę wniknęłam, w przerwę wszechświata, gdzieś pomiędzy. A, tak tak, możliwe.

57

Pyszności jakie serwuje nam kulinarna rzeczywistość, bezsłowne niebo w gębie. Zaskoczenie tym a tym podaniem, zawsze  i n n y m  s m a k i e m  tego a tego, wonnością nieokreśloną. "Świat można jeść w każdym miejscu", dodam, że... jeść  s m a c z n i  e  i odkrywczo można w każdym miejscu, z namaszczeniem i prostą radością.

56

Czułostką być - metaforą uosobioną, zmaterializowaną wizją - Czułostką. Jest w niej coś mistycznego, jest  p o n a d  to, jest też jawnie zawarta w tym metrażu świata.